ای پروردگار من . . .

 

تویی مولا و منم بنده

تویی عزیز و منم خوار

تویی خالق و منم مخلوق

تویی بزرگ و منم ناچیز

تویی توانا و منم ناتوان

تویی بی نیاز و منم نیازمند

تویی عطابخش و منم گدا

تویی باقی و منم فانی

تویی همیشگی و منم نیست شونده

تویی روزی ده و منم روزی خوار

تویی بخشنده و منم بخیل

تویی عافیت بخش و منم گرفتار بلا

تویی رهنما و منم گمراه و سرگردان

تویی بخشاینده و منم بخشش پذیر

تویی سلطان و منم پیشه ور

تویی آمرزنده و منم گنهکار

تویی بالادست و منم زیردست

تویی پرورنده و منم پرورده

تویی بزرگ منش و منم فروتن

 

مولایم. . . . . ای مولای من؛ پس چه کسی غیر از تو بر من رحم می کند!؟

 

از مناجات امیر الومنین در مسجد کوفه