خدایا به درستی که گذشتت از گناهم و چشمپوشیات از ستم و خطایم و پردهپوشیات از زشتی اعمالم و بردباریت از جرم فراوانم ؛ درگاه خطا و تعمد مرا به طمع انداخته. در اینکه از تو بخواهم آنچه را مستحق آن نیستم.
آنچه که به من روزی کردی از رحمت خود و نمودی از توانائی خود و فهماندی از اجابت خود. و من به درگاهت آسوده دعا کنم و از تو خواهش کنم مانوس؛ و نه ترسان و هراسان.
ناز جویم به درگاهت در آنچه از تو خواهم. اگر دیر برآید گلهساز کنم و ندانم که چه بسا در آنچه دیر برآمده خیر من باشد چون تنها تو سرانجام کارها را میدانی.
من ندیدم مولای کریمی که شکیباتر باشد بر بنده پست از تو نسبت به خودم.
پروردگارا تو مرا بخوانی از تو رو گردانم
دوستی با من ورزی من با تو کینه ورزم
با من مهرورزی و من از تو نپذیرم
گویا من منتگزار بر توام!!
و باز ندارد این وضع تو را از مهربانی و احسان به من.
پس رحم کن بر بنده نادانت و ببخش او را به فضل و احسانت
زیرا تو جواد و کریمی.
قسمتهایی از دعای افتتاح
انشالله امسال غیر از گرسنگی و تشنگی چیزهای دیگهای هم از روزهداری بفهمیم!
التماس دعا